Niniejszy tekst pochodzi z pracy B∴ Oswalda Wirtha Le Tarot des Imagiers du Moyen-Age („Tarot Rysowników Średniowiecza”), której pierwsze wydanie ukazało się w 1927 r. W załączeniu do książki znajdowało się jedenaście plansz z Wielkimi Arkanami – po dwie karty na planszę – opracowanymi przez autora.
∴
Wszystkie systemy symboliczne odpowiadają sobie nawzajem. System wolnomularski ukazuje pod postacią alegorii budowlanych naukę inicjacyjną przekazywaną przez alchemię w języku metalurgii. Tarot łączy owe tradycyjne idee z kolorowymi obrazkami wybranymi pośród tych znajdujących się w zasobie opracowanym przez popularnych artystów średniowiecza. Społeczność ezoteryczna zezwala na masoński odczyt Tarota. Niech będzie nam zatem wolno podjąć taką próbę.
I. (Kuglarz, magik lub czarodziej). Postulant, którego predyspozycja dobycia poddanym inicjacji uznano na podstawie jego umiejętności i odpowiedniej postawy.
II. (Papieżyca, Izyda, matka Inicjowanych). Nauczanie inicjacyjne, które winien umieć odnaleźć własnymi siłami.Izyda powierza klucze do misteriów tylko swoim synom, Dzieciom Wdowy, godnym poznania jej tajemnic.
III. (Cesarzowa, Najwyższy Ideał Damy). Mądrość, która tworzy. Po tym jak zagłębił się w sobie (Izba Rozmyślań) Recypient wznosi się ponad swoją mroczną głębię ku doskonałemu ideałowi Wolnomularstwa.Gdyby nie potrafił uwewnętrznić czystej idei, do urzeczywistnienia której obowiązany jest dążyć nie stałby się inicjowanym.
IV. (Cesarz, Ośrodek przekazu Mocy inicjacyjnych). Z eterycznych wyżyn ideału aspirant jako budowniczy zostaje sprowadzony do miejsca pracy (próba podczas pierwszej podróży). Oto pole bitwy, na którym życie podejmuje walkę; krzyżują się na nim miecze. Lecz przyszły inicjowany nie podejmuje daremnej walki z ideami i koteriami: skupia swoją energię, by użyć jej i nadać kształt Kamieniu Nieociosanemu.
V. (Papież, najwyższy depozytariusz Inicjacyjnego Nauczania). Bezkompletnego teoretycznego instruktażu nikt nie może rozpocząć praktykowania Sztuki Królewskiej. Aby zostać Czeladnikiem należy być wytrenowanym w korzystaniu z odpowiednich narzędzi inie posiadać żadnych braków w wiedzy dotyczącej reguł architektury. Robotnik, który uzyskał światło, ujrzał Gwiazdę Płomienistą i poznał sens litery G, gdyż musiał on opanować zasady Geometrii.
VI. (Kochanek lub inicjowany do Pierwszego Stopnia poddany próbie, od której zależy podwyżka jego płacy). Dzięki inicjacji umysł staje się Wolny. Człowiek uczony czyni to, co chce; wybiera kierunek, w którym chce podążać. Jeśli świadomie podjął decyzję oddania się pracy nad Dziełem Budowniczych nie będzie mógł już zmienić zdania.Przysięga, którą składa determinuje jego przyszłość.
VII. (Rydwan, w którym zasiada Mistrz odpowiedzialny za kierowanie wspólną pracą). Inicjowany podporządkowuje się Węgielnicy, która symbolizuje Mistrza wybranego do kierowania pracami. Obrany zwierzchnik wykazuje wyrozumiałość, wrażliwość społeczną, troszczy się zawsze o utrzymanie harmonii. Ze zderzenia przeciwstawnych opinii potrafi wyciągnąć wnioski ukazujące w sposób bezstronny elementy prawdy, które wynikają z owego zderzenia.
VIII. (Sprawiedliwość, Prawo równe dla wszystkich). Poziomica zapewnia Równość wobec Prawa Pracy. Wszystko istnieje w celu zaspokojenia danego celu. W uniwersalnym porządku rzeczy, jednostki mają obowiązek wypełnić swoje zadanie. Żyjemy, by pracować, nie po to, by cieszyć się beztrosko życiem. Podwyżka płacy stanowi nagrodę dla wykwalifikowanego Robotnika, który – dzięki wysiłkom, które uczynił, by lepiej żyć – wzniósł się na wyższe stadium życia.
IX. (Eremita, Mędrzec, który wywiera dyskretny, lecz nie do odparcia wpływ, Mistrz, który osiągnął pełnię mistrzostwa). Inicjowany równocześnie pracuje i myśli. Nie zgadza się, by działać jak maszyna; artysta interesuje się swoim dziełem, rozumie i kocha je, gdyż czuje je. Nie traktuje reguł powierzchownie, ponieważ przyjął je i zgłębił ich logiczne uzasadnienie. Pion ciężarkowy skierował jego umysł wgłąb rzeczy, w stronę ezoteryzmu, którego profani nie potrafią pojąć.
X. (Koło Fortuny; Uczeń wykazujący inicjatywę). Inicjowany dostrzega w swoim wnętrzu rozżarzony ogień, który odpowiada Kolumnie J:.. Jego uczniowska płaca przyjmuje postać energii pochodzącej z wnętrza, dzięki niej z odwagą podejmuje się zadań, lecz nigdy nie kieruje się oportunizmem; wolnomularz przystępuje do pracy, gdy nadeszła godzina otwarcia prac.
XI. (Siła; Czeladnik, który stał się silny dzięki ujarzmieniu samego siebie). Próba Ognia sprawia, że uwewnętrznione pasje wydostają się na zewnątrz. Inicjowany, który został jej poddany odczuwa w swoim wnętrzu pustkę, która przyciąga dynamiczne siły znajdujące się poza nim. W skutek tego inicjowany zbliża się do Kolumny B:., z której czerpie Siłę, która wykonuje.
XII. (Wisielec lub rezygnacja z siebie). Inicjacyjne oddziaływanie jest wywierane w sposób tajemniczy, nie sięgając po sposoby profańskie. Jest niezauważalne, gdyż nie przyjmuje postaci wzniosłych przemówień lub działań przyciągających uwagę. Inicjowany skazuje się na pozorną niemoc, która pozwala mu na skuteczne działania zgodne z jego zamysłem. Pomysł, który dojrzewa na uboczu i w ciszy, z dala od wszelkiego zbędnego zgiełku, rośnie w sile i urzeczywistnia się. Bezinteresowny marzyciel, nie przywiązujący się do swoich marzeń i gotowy do wyrzeczeń, przygotowuje przyszłość zapominając o teraźniejszości.
XIII. (Śmierć inicjacyjna prowadząca do Mistrzostwa). To, o czym skutecznie marzymy przerzucamy na Deskę rysunkową, do której nie można się zbliżyć, jeśli nie wstąpiło się najpierw do Izby Środka. W tym mroku, w którym jest widoczna biel czasek i kości, znikają wszelkie iluzje i kształtują się poglądy.Inicjowany umiera dla wszystkiego, co jest fałszem i przygotowuje się do otrzymania Mistrzostwa.
XIV. (Umiarkowanie lub ablucje w ożywczej wodzie). Według najstarszej znanej nam teorii, źródło życia dobywa się spod posadzki środkowej świątyni, która znajduje się w krainie umarłych[1].Należy umrzeć, by zostać ożywionym. Pozbawiając nas tego, co nas umniejsza, śmierć nas wywyższa i sprawia, że nasze życie staje się mniej ograniczone.Życie dla samego siebie zawęża egzystencję, która dąży do szlachetnej zasady altruizmu polegającej na poświęceniu swojego życia dla innych. Czeladnik, który pokazał, że potrafi pracować i okazał się godnym, aby stać się Mistrzem otrzymuje podwyżkę dzięki umiejętności życia w społeczności.
XV. (Diabeł, narzędzie Sztuki inicjacyjnej). Wszelka energia jest święta:żadna nie jest przeklęta, nawet jeśli w praktyce okazuje się szkodliwa.Inicjowany musi potrafić wyczuć wszystkie moce i zapanować nad ich wzburzeniem.Diabeł zaczyna mu służyć, gdy – stając do porządku drugiego stopnia – nie ukazuje on w swojej postawie zarozumiałości.Pracujmy gorliwie przy Wielkim Dziele, a otrzymamy pomoc pod różną postacią.
XVI. (Dom Boży uderzony piorunem; dzieło złych robotników). Hiram upada podciosami trzech złych Czeladników.Pierwszy Czeladnik utożsamia ignorancję, która nie potrafi pojąć spraw ducha i sprowadza nauczanie do wymiaru materialnego i szerzy fałsz, spowodowany złym zrozumieniem wszelkich prawd.Drugi Czeladnik oznacza fanatyzm, który sprawia, że Świątynia staje się niedostępnym i zamkniętym Domem Bożym. Trzeci Czeladnik symbolizuje niepohamowane ambicje, które sprawiają, że Wieża Babel, która jest wznoszona musi ulec zniszczeniu.
XVII. (Gwiazdy świecące w nocy; Ideał zmierzający do Prawdy). Zabójstwo Hirama powstrzymuje wszelką dalszą pracę. Noc zapada nad bezradnymi budowniczymi, którymi nikt nie zdoła dalej pokierować. Pogrążeni w rozpaczy rozchodzą się w różne strony w poszukiwaniu ciała zaginionego Mistrza: gałązka Akacji przywraca im nadzieję, gdyż dostrzegają w niej obietnicę ciągłości życia i odrodzenia. Zniszczona ziemia, po której stąpamy nie jest jałowa: jest pokryta wegetacją, która daje pokrzepienie, gdy na nią spoglądamy oczarowuje nas. Piękno, które zdobi dopełnia dzieła, a artysta wsłuchuje się w jego nauczanie.
XVIII. (Księżyc; podróże w sam środek ułudy i błędu). Mistrzowie nie podróżują w samotności tak jak Uczniowie i Czeladnicy, lecz w grupach, udzielając sobie wsparcia. Przemierzają sublunarny świat w poszukiwaniu fizycznych szczątek Hirama. Jako godni miana Dzieci Wdowy, wzorują się na Izydzie, która zeszła całą ziemię w poszukiwaniu rozrzuconych członków Ozyrysa. Aby ożywić tradycję, należy starannie zebrać wszystko to, co po niej się ostało pod postacią legend, niezrozumiałych obrzędów i różnych wierzeń.
XIX. (Słońce; zdobycie inicjacyjnego światła). Gdy słońce uniosło się nad duchem, Hiram zostaje odnaleziony, pogrążony jest we śnie, z którego wybudzić mogą go tylko Mistrzowie. W tym celu Mistrzowie gromadzą się oraz jednoczą swoją mądrość i wrażliwość. Hiram zostaje przywrócony do życia, ponieważ jego myśl znalazła dla siebie nowy sposób wyrazu (utracone Słowo zastępcze), a jego budownicze aspiracje krzepią wszystkie serca.
XX. (Sąd; rezurekcja Mistrza). Umarły odmłodniał i zaczął istnieć pod postacią Syna Gnicia. Wszystko co zawiera w sobie życie opuszcza mogiłę zapomnienia, gdy wybrzmiewa dźwięk trąb Sądu. Doświadczenia nagromadzone przez wieki przekazują ludziom mądrość i rozumność. Hiram obejmuje na nowo kierownictwo nad pracami, które już nigdy nie zostaną przerwane.
XXI. (Świat; Pełna Inicjacja). Prace przy Świątyni ruszają na nowo, zostają ukończone, gdy niczego jej nie braknie. Gmach jest idealnie usytuowany i mistrzowsko wykonany. Ideał został osiągnięty, Wielkie Dzieło zostało ukończone, święte panowanie mądrości i miłości jest ustanowione w odnowionym Świecie.
XXII. (Głupiec; Inicjowany nie żywi żadnych iluzji co do ograniczoności swojej wiedzy). Ukończenie prac może jawić się jako względne, gdyż praca trwa bez końca. Gdyby ją przerwano wszystko pogrążyłoby się w nicości. To, co istnieje wynika z konieczności działania, której nie może poprzedzić i po której nie może nastąpić bezruch. Przeciwstawiając sobie skończoność i nieskończoność wkraczamy w świat Głupca. Cyrkiel kreśli nam granice rozumu:nauczmy się ich trzymać okazując szacunek Niepojętej Tajemnicy, której zgłębienie jest nam zabronione.
[1] O. Wirth, Le Poème d’Ishtar : Mythe babylonien interprété dans son ésotérisme, „Collection du Symbolisme”, Editions Rhéa, Paris 1922.
ILUSTRACJE:
Źródło: https://www.collectarot.com/LE-TAROT-VINTAGE-1926-OSWALD-WIRTH-p/vg_ow-dima.htm